ദൂരെ ഒരു ഗ്രാമത്തിലെ
ഇല്ലാത്ത ഇടവഴിയുടെ അറ്റത്തു
പൊളിച്ചു മാറ്റിയ വീട്ടില് നിന്ന്
ചെവിപോലുമറിയാതെ
ചില ഒച്ചകള്
മെല്ലെ മെല്ലെ കനത്തു വരും
അവിടെ
കടല് കരയിലെ
പെങ്ങ്വിനുകളെ പോലെ
മുറ്റം നിറയെ കുടിയിറക്കപ്പെട്ട
ഓര്മകളുടെ കലപിലകള്
പരിഭവിച്ചു മുഖം
കരി പോലെ കറുപ്പിച്ചു
നില്ക്കുന്നുണ്ടാവണം
കിളവന് പടിവിളക്ക്
ഒന്നും ശ്രദ്ധിക്കാതെ
മഴയെ ഉണക്കാനിടുകയോ
വെയിലിനെ കുളിപ്പിക്കുകയോ
ചെയ്യുന്നുണ്ടാവും
പിന്വശത്തെ അമ്മൂമക്കുളം
സഹികെട്ട് ഇടവഴിയിലൂടെ വന്നു
വടക്കോട്ട് നീളുന്ന റോഡിലേക്ക്
നോക്കി നിന്ന്
ഇന്നും മടങ്ങിയിട്ടുണ്ടാകും
ഇനിയും കഥയായിട്ടില്ലാത്ത
കുറെ ചെറു വരികള്!
No comments:
Post a Comment